Svoja.org » Słovnik
Słovnik
Pôlśko-pudlaśki słovnik z odvorôtnym pošukom — pracia v rozvitku.
Knopka PL-PDL zapuskaje šukanie tych artykułuv, kotory dajut perekład pôlśkoho słova z pola pošuku na pudlaśku movu.
Knopka PDL-PL zapuskaje šukanie vsiêch artykułuv, u kotorych vystupaje pudlaśkie słovo z pola pošuku.
* * *
U poli pošuku Vy možete vžyvati symbolu * (zôrka) jak mnôhoznačnika, na prykład: ala* (šukati vsiêch słôv, kotory začynajutsie na ala...), *tka (šukati vsiêch słôv, kotory kunčajutsie na ...tka), itd.
Usiê artykuły v słovniku: 22 111
Šukati słova
Znajdiany artykuły
głodówka f hołodôvka f
głodzić ndk morýti hółodom
głodzić się ndk morýti sebé hółodom
głogowy hłóhovy
głos m 1. hółos m; mieć donośny ~ miêti zvúčny hółos; na ~ hołosnó; na cały ~ na póvny hółos; podnosić ~ pudvyžšáti hółos; 2. (prawo do wypowiedzi) hółos m; słóvo n; udzielić ~u dáti słóvo; zabrać ~ uziati słóvo; pozbawić ~u zabráti słóvo; ~y poparcia hołosý puddéržki; oddać ~ na kogoś oddati hółos na kohóś; 3. muz. hółos m, pártyja f; ◊ dojść do ~u dojtí do hółosu (słóva); ~ więźnie komuś w gardle słová stráhnut u čyjômś hórli; ~ wołającego na puszczy hółos klíčuščoho v pustýni; iść za ~em serca ití za hółosom sércia; zedrzeć ~ zorváti hółos
głosiciel m propoviêdnik m
głosić ndk propoviêduvati
głosik m hołosók m
głoska f jęz. zvuk m; ~ dźwięczna (bezdźwięczna) zvônki (hłuchí) zvuk
głosować ndk hołosováti
głosowanie n hołosovánie n
głosowo z óhladom na hółos; pry pómoščy hółosu
głosow|y hołosový; wiązadła ~e hołosovýje zvjazkí
głośnik m reprodúktor hółosu; hołosovík m
głośno hołosnó; ~ mówić hołosnó hovorýti; ~ było o jego sukcesach usiê hovorýli pro johó sukcésy; ◊ ~ myśleć dúmati vsłuch;
głośn|y 1. hołósny; słuchać ~ej muzyki słúchati hołósnu múzyku; 2. znány, słávny; ~ film znány (słávny) film
głow|a f 1. hołová f; cierpieć na ból ~y múčytisie od bólu hołový; kiwać ~ą kiváti (chitáti) hołovóju; 2. hołová f, rózum m; tęga ~a tołkóva hołová; krêpki rózum; 3. hołová f; čołoviêk m; wypili po pół litra na ~ę výpili po puv lítra na hołovú (na čołoviêka); 4. hołová f; kirovník m; ~a rodziny hołová simjiê; ~a kościoła kirovník kostióła; ◊ barania ~a pustája hołová; bez ~y bez hołový; bić kogoś na ~ę býti na hołovú výžej od kohóś; bić ~ą w mur bíti hołovóju v mur (v stinú); chodzić z podniesioną ~ą chodíti z pudniátoju hołovóju; chować ~ę w piasek chováti hołovú v pisók; chylić ~ę przed kimś, czymś schiláti hołovú péred kimś, čymś; co ~, to rozum kôlko hołôv, tôlko rozumôv; coś jest postawione na ~ie štoś postávlane z nôh na hołovú; coś nie mieści się w ~ie rózumu ne chvatáje na štoś; štoś u hołovú ne liêze; dawać ~ę za kogoś, coś ručátisie hołovóju za kohóś, štoś; ~a go góry! výžej hołová!; gorąca ~a horáča hołová; jeździć komuś po ~ie siadáti komúś na hołovú; kłaść ~ę kłásti hołovú; komuś kręci się w ~ie od czegoś komúś krúžytsie hołová od čohóś; przerastać kogoś o ~ę býti na hołovú výžej od kohóś; ktoś zawraca komuś ~ę chtoś dúryt (tłumít) komúś hołovú; ktoś z ~ą na karku chtoś z hołovóju na pléčach; mętlik w ~ie káša v hołoviê; ktoś ma dobrze w ~ie u kohóś mozgí varát; mieć dużo na ~ie miêti mnôho na hołoviê; mieć ~ę do interesów miêti hołovú do interésuv; ktoś ma nie po kolei w ~ie ne vsiê dóma v kohóś; ktoś ma pstro w ~ ie viêtior u hołoviê v kohóś; nadstawiać ~ę za kogoś, za coś pudstavláti hołovú za kohóś, za štoś; podnosić ~ę pudnimáti hołovú; posypywać ~ę popiołem posýpuvati hołovú pópełom; ręczyć ~ą ručáti hołovóju; ruszać ~ą vorušýti mozgámi; spokojna głowa! nemá čohó bojátisie!; usió búde dóbre!; stracić ~ę a) pokłásti hołovú; zahínuti; b) strátiti (zhubíti) hołovú; upaść na ~ę z hłúzdu zjiêchati; zdurniêti; urwanie ~y mnôho kłópotu; wbić sobie coś do ~y uziáti sobiê stoś u hołovú; wybić sobie kogoś, coś z ~y výkinuti kohóś, stoś zo svojóji hołový; zachodzić w ~ę łomáti hołovú; zawracanie ~y! irundá!; zamoróčuvanie hołový!; zmyć komuś ~ę nakrutíti komúś úšy; obłájati kohóś; że ~a mała až hołový ne chvatáje
głowica f 1. rukojáť f; deržák m; ~ miecza rukojáť mičá; 2. hołôvka f; ~ bojowa hołôvka bómby; bojehołôvka; 3. arch. hołová f; ~ kolumny hołová kolúmny
głowić się ndk łomáti hołovú; mozgováti
głowizna f svínśka hołová (mjaso)
głownia f 1. (kawałek palącego się lub żarzącego drewna) hołovéška f; 2. (klinga) ostrêj m
głowonóg m zool. hołovonôh m
głód m 1. hółod m; zaspokoić ~ nasýtiti hółod; ludziom zagrażał ~ lúdiam hrozív hółod; 2. práha f; ~ miłości práha lubóvi
głóg m bot. hłôh m
główk|a f 1. hołôvka f; ~a kapusty hołôvka kapústy; ~a gwoździa pliêška gózdia; 2. pot. udár mjačá hołovóju; zdobyć gola ~ą ubíti góla hołovóju
autograf m autográf m