Postanowiliśmy raz na dzień przypominać jakieś fajne słowo języka podlaskiego i w ten sposób próbować walczyć z naszą ogólną amnezją i obojętnością etatowych obrońców tożsamości białoruskiej (i ukraińskiej) na Podlasiu w stosunku do ich mowy ojczystej i matczystej.
Będziemy w zasadzie koncentrować się na słowach, które występują wyłącznie w gwarach podlaskich albo tylko w gwarach podlaskich i poleskich, zaś w językach literackich białoruskim i ukraińskim nie występują lub mają tam status regionalizmów.
Oprócz słowa podlaskiego z zaznaczonym akcentem będziemy podawać jego znaczenie/znaczenia w języku polskim oraz najbardziej typowe przykłady użycia w kontekście. Będziemy też wypisywać niektóre formy gramatyczne słowa, jeżeli nie są one oczywiste.
Strona „Słovo na kažny deń” jest ilustrowana dawnymi zdjęciami z Podlasia pochodzącymi w przeważającej większości ze zbiorów pana Marka Korniluka.
Dzisiaj przypominamy słowo języka podlaskiego Dyl...
Dyl
Dyl (l. mn.: dyliê) — belka (drewniana).
Dyl to belka używana przy konstrukcji ścian domu drewnianego; belka wiążąca ściany (na której stawia się krokiew) nosi nazwę bálok.
Użycie w kontekście: Stepán zahotóviv dyliê na chátu; výverti v dylóvi dyrkí na tébli; my tóhó bálka čuť dalí rády pudniáti vštyróch.
Jutro przypomnimy słowo Zástuvati.













