Svoja.org » Słovnik
Słovnik
Pôlśko-pudlaśki słovnik z odvorôtnym pošukom — pracia v rozvitku.
Knopka PL-PDL zapuskaje šukanie tych artykułuv, kotory dajut perekład pôlśkoho słova z pola pošuku na pudlaśku movu.
Knopka PDL-PL zapuskaje šukanie vsiêch artykułuv, u kotorych vystupaje pudlaśkie słovo z pola pošuku.
* * *
U poli pošuku Vy možete vžyvati symbolu * (zôrka) jak mnôhoznačnika, na prykład: ala* (šukati vsiêch słôv, kotory začynajutsie na ala...), *tka (šukati vsiêch słôv, kotory kunčajutsie na ...tka), itd.
Usiê artykuły v słovniku: 22 113
Šukati słova
Znajdiany artykuły
obojczykowy obôjčykovy
oboje obóje; ~ rodzice obóje baťkí; ~ dzieci obóje diêti
obojętnie 1. rumnodúšno; 2. usiorômno; bez ráznici; nevážno; 3. chem. neutrálno
obojętnieć ndk stavátisie (robítisie) rumnodúšnym
obojętność f 1. rumnodúšnosť f; nezacikávlanosť f; nečúłosť f; 2. chem. neutrálnosť f
obojętn|y 1. rumnodúšny; nezacikávlany; nečúły; ~y widz rumnodúšny (nezacikávlany) hledáč; ~y na cudze nieszczęście nečúły na čužúju bidú; 2. necikávy; neistótny; wszystko było mu ~e usió jomú byłó necikáve (neistótne); 3. nevyrázny; nijáki; ~y smak nevyrázny (nijáki) smak; 4. chem. neutrálny; roztwór ~y neutrálny roztvôr
obojnactwo n obojnáčnosť f; hermafrodytýzm m
obojnaczy obojnáčny; hermafrodytýčny; hermafrodýćki
obojnak m obojnák m; hermafrodýt m
obok 1. póbuč; póruč; pópleč; szedł ~ w milczeniu išov póbuč (póruč, pópleč) móvčki; 2. kóło; pry; blíźko; usiadł ~ chłopca siêv kóło (blíźko) chłópcia; był ~ niego przez cały czas byv pry jôm ciêły čas; 3. krómi; krôm; u dodátok do; ~ polityki zajmował się dziennikarstwem krómi (krôm, u dodátok do) polítyki zajmávsie žurnalístykoju
obolał|y 1. obboliêły; ~e ciało obboliêłe tiêło; 2. bolúščy; ~y ząb bolúščy zub; 3. boliêsny; stradálny; ~a mina boliêsna (stradálna) mína
obopóln|y uzajémny; dvochstorônni; ~a korzyść uzajéma korýsť; ~a umowa dvochstorônni dohovôr
obora f obóra f
oborać dk oboráti
obornik m hnôj m
oborywać ndk obóruvati
obosieczny obosiêčny
obostrzać ndk obóstruvati
obostrzenie n obostrênie n
obostrzyć dk obostrýti
obowiązany obovjázany
obowiąz|ek m obovjázok m; ~ek moralny morálny obovjázok; ~ki ministra obovjázki minístra; święty ~ek sviaty obovjázok; poczuwać się do ~ku odčuváti sebé obovjázanym; wywiązywać się ze swoich ~ków spravlátisie z svojími obovjázkami; wziąć na siebie ~ek opiekowania się rodzicami uziáti na sebé obovjázok opiêki nad baťkámi; ◊ psi ~ek pot. najpéršy obovjázok
obowiązkowo obovjázkovo; musóvo
obowiązkow|y 1. obovjázkovy; musóvy; ~e zajęcia obovjázkovy zaniátki; ~y strój wieczorowy musóvy večoróvy strôj; 2. staránny; ~a sekretarka staránna sekretárka
obowiązując|y diêjny; ~a ustawa o służbie wojskowej diêjna ustava ob vujśkóvuj słúžbi