Svoja.org » Słovnik
Słovnik
Pôlśko-pudlaśki słovnik z odvorôtnym pošukom — pracia v rozvitku.
Knopka PL-PDL zapuskaje šukanie tych artykułuv, kotory dajut perekład pôlśkoho słova z pola pošuku na pudlaśku movu.
Knopka PDL-PL zapuskaje šukanie vsiêch artykułuv, v kotorych vystupaje pudlaśkie słovo z pola pošuku.
* * *
U poli pošuku Vy možete vžyvati symbolu * (zôrka) jak mnôhoznačnika, na prykład: ala* (šukati vsiêch słôv, kotory začynajutsie na ala...), *tka (šukati vsiêch słôv, kotory kunčajutsie na ...tka), itd.
Usiê artykuły v słovniku: 19 835
Šukati słova
Znajdiany artykuły
garncarnia f hončárnia f
garncarski hončárśki
garncarstwo n hončárstvo n
garncarz m hončár m
garn|ek m horčók m; čyhún m; ◊ nie mieć co do ~ka włożyć ne miêti čohó jiêsti; zaglądać w cudze ~ki sóvati nôs u čužýje diłá
garniec m gárneć m
garnirować ndk garnirováti
garnitur m 1. kostiúm m; 2. (komplet) garnítur m
garnizon m garnizón m
garnizonowy garnizónovy
garnusz|ek m horčéčok m; ◊ być na czyimś ~ku byti na čyjômś utrymáni
garsoniera f kavaliêrka f (kvartira)
garsonka f garsónka f
garstka f 1. dołôńka f, kułačók m; 2. žmiêńka f
garś|ć f 1. dołónia f; ruká f; kułák m; trzymać lejce w ~ci trymáti léjci v ruciê; 2. žménia f; ~ć orzechów, žménia orêchuv; ◊ pełną ~cią póvnymi prýhorščami; mieć kogoś w ~ci trymáti kohóś u rukách; wziąść się w ~ć uziáti sébe v rúki
gasić ndk 1. hasíti; ~ pożar hasíti požár; ~ światło hasíti sviêtło; 2. znimáti; ~ pragnienie znimáti smáhu; 3. zaťmiváti; osłabláti; ~ kogoś oczytaniem zaťmiváti kohóś načýtanostieju; ~ zapał osłabláti zapáł; 4. bentéžyti, zbiváti z pantałýku; ~ mówcę okrzykami i gwizdami bentéžyti (zbiváti z panatałýku) promôvcia krýkom i svístom
gasnąć ndk hásnuti, zhasáti; túchnuti, zatucháti
gastarbeiter [wym.: gastarbájter] m gastarbeiter [wym.: gastarbájter] m
gastrolog m gastrólog m
gastrologia f gastrológija f
gastrologiczny gastrologíčny
gastronom m gastronóm m
gastronomia f gastronómija f
gastronomiczny gastronomíčny
gastroskopia f gastroskópija f
język m 1. jazýk m; wysunąć czubek ~a výsunuti kônčyk jazýká; 2. móva f; ~ ojczysty rôdna móva; ~ francuski francúśka mova; mówić biegle trzema ~ami hovorýti svobôdno na troch móvach; ~ literacki literaturna móva; ~ opozycji móva opozýciji; ◊ ciągnąć kogoś za ~ tiahnúti kohóś za jazýká; ~ kogoś świerzbi jazýk komúś sverbít; ~ komuś w gębie kołkiem staje jazýk komúś prysóch do zubôv; kaleczyć ~ kaliêčyti (łomáti) móvu; łamać sobie ~ na czymś łamáti sobiê jazýká na čômś; mieć coś na końcu ~a štoś krútitsie na kônčyku jazýka; mówić (gadać) co ślina na ~ przyniesie hovorýti što slína na jazýká prynesé; obnosić kogoś na ~ach pudchvatíti (pudniáti) kohóś na jazykí; trzymać ~ za zębami trymáti jazýk za zubámi; ugryźć się w ~ prykusíti jazýk; zasięgnąć ~a doznátisie; rozpytáti; znaleźć z kimś wspólny ~ znajtí spôlnu móvu z kimś