język - Słovnik - Svoja.org

☰

Svoja mova, svôj vybur, svôj los...

« mova interfejsu »

Svoja.org » Słovnik

Słovnik

Pôlśko-pudlaśki słovnik z odvorôtnym pošukom — pracia v rozvitku.

Knopka PL-PDL zapuskaje šukanie tych artykułuv, kotory dajut perekład pôlśkoho słova z pola pošuku na pudlaśku movu.

Knopka PDL-PL zapuskaje šukanie vsiêch artykułuv, v kotorych vystupaje pudlaśkie słovo z pola pošuku.

* * *

U poli pošuku Vy možete vžyvati symbolu * (zôrka) jak mnôhoznačnika, na prykład: ala* (šukati vsiêch słôv, kotory začynajutsie na ala...), *tka (šukati vsiêch słôv, kotory kunčajutsie na ...tka), itd.

Usiê artykuły v słovniku: 19 756

Hlediêti po literach

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W Y Z Ź Ż

Šukati słova

Znajdiany artykuły

grizzly m, f [wym. grýzli] grýzli m, f

grobek m mohíłka f

grobla f hrébla f; hať f

grobowiec m hrobôveć m

grobowo ponúro; jak u mohíli

grobow|y 1. mohílny; ~ grobowy mohílny kámeń; 2. ponúry; jak u mohíli; mértvy; ~a cisza mértva tišýna; ~e milczenie mohílne movčánie; ◊ do ~ej deski do mohíły

groch m horóch m; ◊ ~ z kapustą horóch z kapústoju; jak ~em o ścianę jak horóchom ob stinú

grochowiny pl horochviênie n

grochowy horóchovy

grochówka f horóchovka f, horóchova zúpa

grodzić ndk 1. horodíti; obhoródžuvati; 2. perehoródžuvati; odhoródžuvati

grodzisko m horodíšče n

grodzki horodśki

grog m grog m

grom m hrôm m; ◊ ciskać (rzucać) ~y na kogoś kídati hromámi v kohóś; jak ~ z jasnego nieba jak hrôm z jásnoho néba; od ~a do čórta; kôlko chóčeš; choč odbavláj

gromada f 1. (skupisko) tovpá f; tłum m; húrba f; kúpa f; čeredá f; hromáda f; 2. (jednostka terytorialna) hromáda f

gromadka f kúpka f; čerôdka f, hromádka f

gromadnie tovpóju; tłúmom; húrboju; kúpoju; čeredóju; hromádno; rázom

gromadny tłúmny; hromádny; másovy

gromadzić ndk zbiráti; skópluvati; zoserédžuvati

gromadzić się ndk zbirátisie; skópluvatisie; zoserédžuvatisie

gromadzki hromádśki; prynaléžny do hromády

gromić ndk 1. łájati; hániti; 2. hromíti; bíti, rozbiváti

gromki húčny

gromnica f hrumnícia f

Perša Poperednia « [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] » Nastupna Ostatnia

język m 1. jazýk m; wysunąć czubek ~a výsunuti kônčyk jazýká; 2. móva f; ~ ojczysty rôdna móva; ~ francuski francúśka mova; mówić biegle trzema ~ami hovorýti svobôdno na troch móvach; ~ literacki literaturna móva; ~ opozycji móva opozýciji; ◊ ciągnąć kogoś za ~ tiahnúti kohóś za jazýká; ~ kogoś świerzbi jazýk komúś sverbít; ~ komuś w gębie kołkiem staje jazýk komúś prysóch do zubôv; kaleczyć ~ kaliêčyti (łomáti) móvu; łamać sobie ~ na czymś łamáti sobiê jazýká na čômś; mieć coś na końcu ~a štoś krútitsie na kônčyku jazýka; mówić (gadać) co ślina na ~ przyniesie hovorýti što slína na jazýká prynesé; obnosić kogoś na ~ach pudchvatíti (pudniáti) kohóś na jazykí; trzymać ~ za zębami trymáti jazýk za zubámi; ugryźć się w ~ prykusíti jazýk; zasięgnąć ~a doznátisie; rozpytáti; znaleźć z kimś wspólny ~ znajtí spôlnu móvu z kimś

vhoru storônki