Svoja.org » Słovnik
Słovnik
Pôlśko-pudlaśki słovnik z odvorôtnym pošukom — pracia v rozvitku.
Knopka PL-PDL zapuskaje šukanie tych artykułuv, kotory dajut perekład pôlśkoho słova z pola pošuku na pudlaśku movu.
Knopka PDL-PL zapuskaje šukanie vsiêch artykułuv, u kotorych vystupaje pudlaśkie słovo z pola pošuku.
* * *
U poli pošuku Vy možete vžyvati symbolu * (zôrka) jak mnôhoznačnika, na prykład: ala* (šukati vsiêch słôv, kotory začynajutsie na ala...), *tka (šukati vsiêch słôv, kotory kunčajutsie na ...tka), itd.
Usiê artykuły v słovniku: 22 111
Šukati słova
Znajdiany artykuły
kier m čérvo n; król ~ červóvy koról
kiera|t m 1. (urządzenie) maniêž m; 2. (mozół) trud m; ◊ chodzić jak w ~cie hnúti svôj horb; tiahnúti jarmó
kiermasz m jarmárok m
kierować ndk 1. kirováti; ~ firmą kirováti fírmoju; ~ samochodem kirováti samochodom; 2. nakiróvuvati; posyłáti; ~ ogień na cel nakiróvuvati ohóń na ciêl; ~ pacjenta do lekarza specjalisty posyłáti pacijénta do dóktora-spicijalísta; ~ myśli na inne tory nakiróvuvati dúmki na ínšu kolijú
kierować się ndk 1. nakiróvuvatisie; ití; ~ ku domowi nakiróvuvatisie (ití) dodómu; 2. kirovátisie; ~ sercem kirovátisie sérciom
kierowca m kiróvca m
kierownica f kirovnícia f
kierownictw|o n kirovníctvo n; pracować pod ~em wybitnego naukowca praciováti pud kirovníctvom vybítnoho naukôvcia
kierowniczka f kirovníčka f
kierownicz|y kirôvny; ~e stanowisko kirôvna posáda
kierownik m kirovník m; ~ administracyjny administracíjny kirovník; ~ artystyczny mastáćki kirovník
kierowy červóvy
kierunek m 1. kirúnok m; ~ zgodny z ruchem wskazówek zegara kirúnok zhôdny z rúchom časových strêłok; 2. kirúnok m; nowy ~ w muzyce nóvy kirúnok u múzyci
kierunkowskaz m 1. (w aucie) ukazálnik povorótu; 2. (na drodze) dorôžny vkazálnik
kierunkowy kirunkóvy
kiesa f 1. kapšúk m; kaliêta f; 2. hróšy pl; kása f; skárbnicia f; ~ stowarzyszenia hróšy tovarýstva; państwowa ~ deržávna kása (skárbnicia)
kiesze|ń f kišénia f; włożyć coś do ~ni połožýti štoś u kišéniu; mieć pustą ~ń miêti pústo v kišéni; ◊ siedzieć u kogoś w ~ni sidiêti v kohóś na karkóvi (na šýji); to nie na moją ~ń siête mniê ne po kišéni; uderzyć kogoś po ~ni udýryti kohóś po kišéni; znać kogoś jak własną ~ń znáti kohóś jak svojiê pjať pálciuv
kieszonka f kišônka f; kišéńka f
kieszonkowe n kišénny hróšy
kieszonkowiec m kišénnik m, kišénny złódij
kieszonkowy kišénny; zegarek ~ kišénny časý
kij m 1. kij m; páłka f; 2. ~e pl bitié n; łúpoteń m; páłki pl; dostać ~e otrymáti páłkami; ◊ bez ~a nie podchodź bez kíja ne pudychóď; jakby ~ połknął jákby aršýn kovknúv; ~ komuś w oko chrên komúś u óčy; nie ~em, to pałką ne kíjom, to páłkoju; nie w ~ dmuchał to tobiê (vam) ne cháchońki; wsadzić ~ w mrowisko pudniáti vsiêch na nóhi
kijanka f 1. (larwa żaby) práčyk m; 2. (do prania) prač m
kijek m kijók m; páłočka f; ~ narciarski kijók do nártuv
kiks m 1. (chybione uderzenie) kiks m; 2. (fałszywa nuta) falšýva núta
dźwięcznie zvúčno; zvônko; hołosnó