Svoja.org » Słovnik
Słovnik
Pôlśko-pudlaśki słovnik z odvorôtnym pošukom — pracia v rozvitku.
Knopka PL-PDL zapuskaje šukanie tych artykułuv, kotory dajut perekład pôlśkoho słova z pola pošuku na pudlaśku movu.
Knopka PDL-PL zapuskaje šukanie vsiêch artykułuv, u kotorych vystupaje pudlaśkie słovo z pola pošuku.
* * *
U poli pošuku Vy možete vžyvati symbolu * (zôrka) jak mnôhoznačnika, na prykład: ala* (šukati vsiêch słôv, kotory začynajutsie na ala...), *tka (šukati vsiêch słôv, kotory kunčajutsie na ...tka), itd.
Usiê artykuły v słovniku: 22 111
Šukati słova
Znajdiany artykuły
dwojaczki pl dvojniáta pl, blizniáta pl
dwojaki dvojáki; dvoch víduv
dwojako dvojáko; na dva sposóby
dwoj|e dvóje; ~e nauczycieli dvóje učytelôv (von i vona); ~e dzieci dvóje dití; kwoka z dwojgiem kurcząt kvoktúcha z dvóma kureniátami; ~e drzwi dvóje dverý; ◊ na ~e a) na dvojích; b) nadvóje, na dviê části; c) dvojáko; na dva sposóby; we ~e a) udvóch; b) udvojá, podvôjno; jedno z ~ga odnó z dvoch; z ~ ga złego z dvoch líchuv; zgiąć się we ~e zohnútisie popołám
dworak m 1. (dworzanin) dvoránin m; 2. (sługa dworski) dvorák m; dvoréćki m
dworcowy vokzálny
dworek m nevelíki dvôr; nevelíki dôm
dworka f 1. (szlachcianka w świcie dworskiej) dvoránka f; 2. (sługa dworska) dvoráčka f; dvoréćka f
dwornie dvôrśko; sviêćko; viêtno; výšukano
dworność f dvôrśkosť f; sviêćkosť f; viêtnosť f; výšukanosť f
dworny dvôrśki; sviêćki; viêtny; výšukany
dworsk|i 1. dvôrśki; kultura (literatura) ~a dvôrśka kultúra (literatura); 2. dvôrśki; sviêćki; viêtny; výšukany; ~ie maniery dvôrśki (śviêćki) maniéry; 3. dvorový; pomiêščyćki; służba ~a dvorovája słužba; słúžba v pomiêščyka
dworskość f dvôrśkosť f; sviêćkosť f; viêtnosť f; výšukanosť f
dworzanin m dvoránin m
dworzec m vokzáł m; ~autobusowy autóbusny vokzáł; ~ kolejowy kolijóvy vokzáł
dwójk|a f 1. dvôjka f; ~a z matematyki dvôjka y matemátyki; ~a pikowa vinóva dvôjka; 2. dviê štúki, pára f; we ~ę (o mężczyznach) udvóch; (o kobietach) udviê; (o dzieciach lub płci mieszanej) udvóje; iść ~ami ití párami, ití po dvóje
dwójnasób: w ~ udvojá
dwór m 1. (świta królewska lub książęca) dvôr m; król z całym dworem koról z ciêłym dvórom; 2. (ziemiański dom) pomiêščyćki dôm; dvôr m; zbudować piękny dwór postáviti hóžy dvôr; 3. (posiadłość ziemska) pomiêščyćki majóntok m; dvôr m; był ogrodnikiem we dworze byv ohoródnikom u dvoróvi (majóntkovi); ◊ dáma dworu dvôrśka dama; dvoránka; fora ze dwora! pujšóv von!; na dworze na dvorê; na dwór na dvôr
dwuaktowy dvocháktovy
dwuaktówka f pot. dvocháktova pjésa
dwubarwny dvochkoloróvy
dwubiegunowy dvochpólusny
dwucalowy dvochcalóvy
dwucyfrowy dvochcyfróvy
dwucylindrowy dvochcylindróvy
albowiem spój. bo, tomú što, tym što