Svoja.org » Słovnik
Słovnik
Pôlśko-pudlaśki słovnik z odvorôtnym pošukom — pracia v rozvitku.
Knopka PL-PDL zapuskaje šukanie tych artykułuv, kotory dajut perekład pôlśkoho słova z pola pošuku na pudlaśku movu.
Knopka PDL-PL zapuskaje šukanie vsiêch artykułuv, u kotorych vystupaje pudlaśkie słovo z pola pošuku.
* * *
U poli pošuku Vy možete vžyvati symbolu * (zôrka) jak mnôhoznačnika, na prykład: ala* (šukati vsiêch słôv, kotory začynajutsie na ala...), *tka (šukati vsiêch słôv, kotory kunčajutsie na ...tka), itd.
Usiê artykuły v słovniku: 34 371
Šukati słova
Znajdiany artykuły
dowoln|y   dovôlny, lubý; możesz zawołać o ~ej porze móžeš pozvoníti v dovôlnu (lubúju) porú; ◊ płyvanie w stylu ~m płývanie v vôlnum stýli
dowołać się   dk doklíkatisie
dowozić   ndk dovóziti; ~ dzieci do szkoły dovóziti dití do škóły
dow|ód   m 1. dókaz m; niezbity ~ód nezaperéčny dókaz; ~ód rzeczowy rečový dókaz; na ~ód czegoś u dókaz čohóś; służyć za ~ód słužýti dókazom; dać ~ody wdzięczności dokazáti svojú vdiáčnosť; przeprowadzić ~ód czegoś dokazáti štoś; obalić ~ód perevernúti dókaz; ~ód nie wprost dókaz od protiléžnoho; 2. dóvud m; posviêdčanie n; ~ osobisty osobísty dóvud; ~ odbioru posviêdčanie otrymánia; ~ód techniczny techníčne posviêdčanie
dowódca   m 1. (w wojsku) komandír m; 2. (przywódca) provodýr m
dowódczy   1. kamandírśki; 2. provodýrśki
dowództwo   n 1. (czynność) kománduvanie n; 2. (zespół dowódców) kománduvanie n; komandíry pl; naczelne ~ verchóvne kománduvanie
dowóz   m dovôz m; dovóžuvanie n
doza   f dóza f; dávka f; dóla f
dozbrajać   ndk dozbrójuvati
dozbroić   dk dozbrójiti
dozgonnie   do kunciá žýcia (žytiá); do smérti; do mohíły
dozgonny   na vsió žýcie (žytié); do smérti; do mohíły
doznać   dk zaznáti; perežýti; odčúti; poterpiêti; ~ szczęścia zaznáti ščástia; ~ uczucia lęku odčúti strach, perelakátisie; ~ zawodu pereźýti rozčarovánie; ~ kontuzji kolana poterpiêti od kontúziji koliêna
doznanie   n perežyvánie n, perežytié n; odčuvánie n, odčutié n
doznawać   ndk zaznaváti; perežyváti; odčuváti; terpiêti
dozorca   m stórož m; dvôrnik m; nahládčyk m
dozorcówka   f storôžka f
dozorczyni   f storožýcha f; dvorničýcha f; nahládčycia f
dozorować   ndk storožováti; pilnováti; nahladáti
dozorowy   storožový
dozować   ndk dozováti
dozownik   m dozôvnik m
doz|ór   m dozôr m, nahlád m; być pod czyimś ~orem býti pud čyjímś dozórom (nahládom)
dozwalać   ndk dozvoláti
alienacja   f odčužênie n, odosóblanie n













