słowniczek   m słóvničok m

słownie   słovámi

słownik   m 1. (książka) słóvnik m; ~ polsko-niemiecki pôlśko-niméćki słóvnik; 2. (słownictwo) słovníctvo n; słóvnik m; léksyka f; mieć bogaty ~ miêti boháte słovníctvo

słownikow|y   słóvnikovy; ~a definicja wyrazu słóvnikova definícija słóva

słowny   1. słóvny; obraza ~a słóvna obráza (zneváha); 2. viêrny svojómu słóvovi; nadiêjny

słow|o   n słóvo n; przestarzałe ~o ustarêłe słóvo; wulgarne ~o vulgárne (neprystôjne) słóvo; znaczenie ~a značénie słóva; ~o mówione hovórane słóvo; ~o pisane písane słóvo; ~ Boże Bóže słóvo; jevánhiela f; ◊ dać ~o dáti słóvo; poobiščáti; dotrzymać ~a zderžáti słóvo; ktoś nie powiedział jeszcze ostatniego ~a chtoś šče ne skazáv ostátnioho słóva; innymi ~y inákš kážučy; jak ~ daję kažú právdu; bôhme; jednym ~em odným słóvom; od ~a do ~a od słóva do słóva; ostatnie ~o ostátnie słóvo; przerwać komuś w pół ~a perepuníti kohóś na puv słóvi; rzucać ~a na wiatr kídati słová na viêtior; ~o honoru słóvo hónoru; puste (czcze) ~a pustýje słová; ~o wstępne uvôdne słóvo; uvódiny pl; słów brak słôv ne chvatáje; szkoda słów słôv škodá; święte (złote) ~a zołotýje słová; trzymać kogoś za ~o łovíti kohóś na słóvi; deržáti kohóś za słóvo; w krótkich ~ach kórotko; stísło; własnymi (swoimi) ~ami svojími słovámi; wpaść (wejść) komuś w ~o perebíti komúś rozhovôr; umišátisie v čyjś rozhovôr; w ścisłym tego ~a znaczeniu dokłádno kážučy; zamienić kilka słów perekínutisie kilkóma słovámi

słowotwórczy   słovotvôrny

słowotwórstwo   n jęz. słovotvôr m

słód   m sółod m

słój   m velízny słójik

słówk|o   n 1. słovéčko n; 2. pot. ~a pl čužomóvny słová; wkuwać ~a zubrýti (zapométuvati) słová (z čužoji movy)

słuch   m 1. słuch m; mieć dobry ~ miêti dóbry słuch; mieć zły ~ nedočuváti; grać ze ~u hráti z słúchu; 2. pot. čútka f; chodzą ~y chódiat čútki; doszły do nas ~y dojšlí do nas čútki; ~ o kimś zaginął sliêdu po kômś ne ostáłosie; 3. ~y pl záječy úšy; ◊ powiedzieć komuś do ~u skazáti komúś kílka môcnych słôv; zamienić się w ~ obernútisie v słuch

słuchacz   m słucháč m

słuchaczka   f słucháčka f

słuchać   ndk 1. słúchati; ~ muzyki słúchati múzyki; ~ radia słúchati rádiva; 2. słúchati; słúchatisie; ~ rodziców słúchati (słúchatisie) baťkôv

słuchać się   ndk słúchati; słúchatisie; ~ nauczycieli słúchati (słúchatisie) učytelôv

słuchalność   f słúchalnosť f

słuchawk|a   f słuchávka f; podnieść ~ę uziáti słuchávku; odłożyć ~ę połožýti słuchávku; ~a lekarska liêkarśka słuchávka

słuchowisko   n słuchovísko n

słuchow|y   słuchový; aparat ~y słuchový aparát; zaburzenia ~e porúšenie słúchu

słucki:   pas ~ słúćki pójas

sługa   m 1. słúha m; 2. słužánka f; ◊ ~ Boży rab Bóžy; uniżony ~ vaš pokôrny słúha

sługus   m pogard. prysłúžnik m; lókaj m

słup   m stovp m; ~ betonowy (drewniany) betonóvy (derevjánny) stovp; ~ kurzu stovp kúravy; ◊ postawić oczy w ~ ostovpeniêti

słupek   m 1. stovpók m; stóvpčyk m; ~ przydrożny prydorôžny stovpók (stóvpčyk); ~ rtęci stovpók (stóvpčyk) rtúti; 2. bot (organ żeński kwiatu) mátočka m; ~ składa się z zalążni, szyjki i znamienia mátočka składájetsie z závjazi, stóvpčyka i prýjmočki