Svoja.org » Słovnik
Słovnik
Pôlśko-pudlaśki słovnik z odvorôtnym pošukom — pracia v rozvitku.
Knopka PL-PDL zapuskaje šukanie tych artykułuv, kotory dajut perekład pôlśkoho słova z pola pošuku na pudlaśku movu.
Knopka PDL-PL zapuskaje šukanie vsiêch artykułuv, u kotorych vystupaje pudlaśkie słovo z pola pošuku.
* * *
U poli pošuku Vy možete vžyvati symbolu * (zôrka) jak mnôhoznačnika, na prykład: ala* (šukati vsiêch słôv, kotory začynajutsie na ala...), *tka (šukati vsiêch słôv, kotory kunčajutsie na ...tka), itd.
Usiê artykuły v słovniku: 22 109
Šukati słova
Znajdiany artykuły
głodówka f hołodôvka f
głodzić ndk morýti hółodom
głodzić się ndk morýti sébe hółodom
głogowy hłóhovy
głos m 1. hółos m; mieć donośny ~ miêti zvúčny hółos; na ~ hołosnó; na cały ~ na póvny hółos; podnosić ~ pudvyžšáti hółos; 2. (prawo do wypowiedzi) hółos m; słóvo n; udzielić ~u dáti słóvo; zabrać ~ uziati słóvo; pozbawić ~u zabráti słóvo; ~y poparcia hołosý puddéržki; oddać ~ na kogoś oddati hółos na kohóś; 3. muz. hółos m, pártyja f; ◊ iść za ~em serca ití za hółosom sércia; zedrzeć ~ zorváti hółos; ~ wołającego na puszczy hółos klíčuščoho v pustýni
głosiciel m propoviêdnik m
głosić ndk propoviêduvati
głosik m hołosók m
głoska f jęz. zvuk m; ~ dźwięczna (bezdźwięczna) zvunkí (hłuchí) zvuk
głosować ndk hołosováti
głosowanie n hołosovánie n
głosowo z óhladom na hółos; pry pómoščy hółosu
głosow|y hołosový; wiązadła ~e hołosovýje zvjázki
głośnik m hovorýlnik m
głośno hołosnó; ~ myśleć dúmati vsłuch; ~ było o jego sukcesach usiê hovorýli pro johó póspichi
głośn|y 1. hołôsny; słuchać ~ej muzyki słúchati hołôsnu múzyku; 2. znány, słávny; ~ film znány (słávny) film
głow|a f 1. hołová f; cierpieć na ból ~y múčytisie od bólu hołový; kiwać ~ą kiváti (chitáti) hołovóju; 2. hołová f, rózum m; tęga ~a tołkóva hołová; krêpki rózum; 3. hołova f, dušá f, čołoviêk m; wypili po pół litra na ~ę výpili po puv lítra na hołovú (dušú, čołoviêka); 4. hołová f; kirovník m; ~a rodziny hołová simjiê; ~a kościoła kirovník kostéła; ◊ barania ~a pustája hołová; bez ~y bez hołový; bić kogoś na ~ę a) bíti kohóś dotłá; b) býti na hołovú výžej od kohóś; bić ~ą w mur bíti hołovóju v mur (stinú); chodzić z podniesioną ~ą chodíti z pudniátoju hołovóju; chować ~ę w piasek chováti hołovú v pisók; chylić ~ę przed kimś, czymś schiláti hołovú péred kimś, čymś; co ~, to rozum kôlko hołôv, tôlko rozumôv; coś jest postawione na ~ie štoś postávlane z nôh na hołovú; coś się nie mieści w ~ie rózumu ne chvatáje na štoś; štoś u hołovú ne liêze; dawać ~ę za kogoś, coś ručátisie hołovóju za kohóś, štoś; ~a go góry! výžej hołová!; gorąca ~a horáča hołová; jeździć komuś po ~ie siadáti komúś na hołovu; kłaść ~ę kłásti hołovú; komuś kręci się w ~ie od czegoś komúś krúžytsie hołová od čohóś; przerastać kogoś o ~ę býti na hołovú výžej od kohóś; ktoś zawraca komuś ~ę chtoś dúryt (tłúmit) komúś hołovú; ktoś z ~ą na karku chtoś z hołovóju na pléčach; mętlik w ~ie káša v hołoviê; ktoś ma dobrze w ~ie u kohóś mozhí várat; mieć dużo na ~ie miêti mnôho na hołoviê; mieć ~ę do interesów miêti hołovú do interésuv; ktoś ma nie po kolei w ~ie ne vsiê dóma v kohóś; ktoś ma pstro w ~ ie viêtior u hołoviê v kohóś; nadstawiać ~ę za kogoś, coś pudstavláti hołovú za kohóś, štoś; podnosić ~ę pudnimáti hołovú; posypywać ~ę popiołem posýpuvati hołovú pópełom; ręczyć ~ą ručáti hołovóju; ruszać ~ą vorušýti mozhámi; spokojna głowa! nemá čohó bojátisie!; usió búde dóbre!; tracić ~ę a) kłásti hołovú; b) zhubíti hołovú; upaść na ~ę z hłúzdu zjiêchati; zdurniêti; urwanie ~y mnôho kłópotu; wbić sobie coś do ~y uziáti sobiê stoś v hołovú; wybić sobie kogoś, coś z ~y výkinuti kohóś, stoś zo svojéji hołový; zachodzić w ~ę łomáti hołovú; zawracanie ~y! irundá! zamoróčuvanie hołový!; zmyć komuś ~ę nakrutíti komúś úšy; obłájati kohóś; że ~a mała až hołový ne chvatáje
głowica f 1. rúčka f; deržák m; ~ miecza rúčka mičá; 2. hołôvka f; ~ bojowa bojehołôvka; 3. arch. hołová f; ~ kolumny hołová kolúmny
głowić się ndk łomáti hołovú, mozhováti
głowizna f hołovízna f
głownia f 1. hołovéška f; 2. (rękojeść) rúčka f; deržák m; 3. (ostrze) ostrêj m
głowonóg m zool. hołovonôh m
głód m 1. hółod m; zaspokoić ~ zaspokójiti hółod; ludziom zagrażał ~ lúdiam hrozív hółod; 2. práha f; ~ miłości práha lubóvi
głóg m hłoh m
główk|a f 1. hołôvka f; ~a kapusty hołôvka kapústy; ~a gwoździa pliêška gózdia; 2. pot. udár mjačá hołovóju; zdobyć gola ~ą ubíti góla hołovóju
autograf m autográf m