Prypuskný spósub (tryb przypuszczający/tryb warunkowy) — gramatyčna kategoryja, kotora vyražaje ne faktyčne diêjanie, a joho možlivosť, nepevnosť, nerealnosť abo varunkovosť u odnosinach do realnosti.

U pudlaśkuj movi siêtu kategoryju vykazujemo pry pomoščy osobovych formuv dijesłova v minułum časi i častki by (b): ja pujšov by, ty zrobiła b, vôn napisav by, vona popłakałasie b, my (vy, vony) oddychnuli b.

Nu, ničoho trudnoho ode nema. Ale trudnosti mohut zjavitisie, koli poprobuvati vžyvati siêtu kategoryju v składanozaléžnych skázach (zdaniach złożonych podrzędnie) i budovati tak zvany varunkóvy vykázuvani (okresy warunkowe). Tut je svojiê pudlaśki niuansy.

U varunkovych vykazuvaniach, kotory odnosiatsie do hipotetyčnoho (nerealnoho) diêjania v minułum časi abo do nepevnoho čy mało pravdopodôbnoho diêjania v teperyšnium abo buduščum časi, u zaležnum skazi my vžyvajemo złučniki koli b, kob, jakby (dijesłovy tut užyvajutsie v formach minułoho času z častkoju by (b)):

Koli b (kob, jakby) Vania ne siêv na motor z pjanym Petrom, to žyv by i po diś deń. (Nerealny varunok: Vania siêv i vony obadva z Petrom miêli vypadok i zabilisie.)

Koli b (kob, jakby) synovi dali urlop z vôjśka, to my mohli b zmołotiti za odin deń. (Małopravdopodôbny, choč i ne zusiêm nerealny varunok: chutčej za vsio synovi urlopu ne dadut, i nam dovedetsie mołotiti dovš, čym odin deń.)

Do vykazuvania diêjania, kotore šče ne nastupiło, ale vone zusiêm možlive abo velmi pravdopodôbne, vykorystovujemo złučniki koli, jak, se i dijesłovy v teperyšnium (buduščum) časi:

Koli (jak, se) pôjde došč, to ne pojiêdemo na łonku. (Nebo zachmaryłosie i my spodivajemosie došču z hodiny na hodinu.)

Koli (jak, se) chočeš jiêchati na tanci, to možeš uziati môj motor. (Ja baču tvoju ochvotu i tomu proponuju tobiê svôj motor.)

Se — to naš pudlaśki vynachôd dla vykazuvania varunku (u inšych słovjanśkich movach nema takoho varunkovoho złučnika).

Se tobiê treba, bery siêty sveder navse.

Se zobačyš joho na miêsti, skažy jomu, što diś do joho ne pryjdemo.

Nerealny varunki (što było b, koli b u minułum štoś odbyłosie po-inšomu) u pudlaśkuj movi možna vykazuvati i pry pomoščy tak zvanoho składanoho prypusknoho sposobu (trybu przypuszczającego złożonego). U takich konstrukcijach vystupajut dodatkovo formy byv by, była b, byli b:

Kob znav, što bude došč, to byv by raniêj siêno spratav. (Jan Petručuk)

Koli b vona vziała z soboju hrošy, to była b kupiła tyje čereviki napevno.

Byli b zabyli, kob ja ne pryhanuv. (Jan Petručuk)