U sytuaciji pudlaśkoji movy, kotora ne maje velikoji piśmovoji tradyciji (nema korpusu tekstuv, jakije možna ličyti kanoničnymi dla pudlaśkoji kultury), je odna dobra rêč – možna bezproblemno dohovorytisie pro jeji pravopis tak, kob vôn byv jak najprostiêjšy.
U poperednich blogach siêta sytuacija, možlivo, ne projavlała sebe na povnu siłu, ale diś bude pro pudlaśki prysłôvniki, de jichni pravopis možna značno sprostiti, prynajmi v porumnani z zapisom odpoviêdnich prysłôvnikuv i prysłôvnikovych vyrazuv u pôlśkuj movi.
Svoja.org u svojôm standarti proponuje pisati pudlaśki prysłôvniki i prysłôvnikovy vyrazy maksymalno zlitno, tzn., odnym słovom usiudy tam, de takoje słovo „poradočno“ vyhladaje i ostajetsie čytelne, što do svoho sensu.
Nu, naprykład (na przykład): sioholita (w tym roku), štotyždeń (co tydzień), upoperek (w poprzek), vohule (w ogóle), napomacki (po omacku).
Zrozumiêli, u čôm sprava?
Nu j słava Bohu. A tomu ne treba divovatisie, koli v našych tekstach vy natrapite na takije-o słova: bezlič, bezperestanku, dohorê, dorešty, dosyta, doščentu, dovoli, doničoho, doperedu, dorečy, hende (tam dalej), mimovoli, nabôk, nadaliêj, naliêvo, nanovo, naodvorôt, naohuł, napravo, napameť , naperebôj, naperedodni, napevno, naprotiv, napravdu, nasliêpo, našto, navproščki, navse, peredučora, počypkom, pokryjomu, ponočê, popravdi, poprostu, poseredini, potichu, potrochu, poslizavtra, pryčôm, prytôm, pudvypitku, pudrad, spočatku, štodeń, štodnia, štotyžnia, štorôk, štoroku, ubrôd, učvał, udvojá (w dwójnasób), utrojá (w trójnasób), udvóje (we dwoje), utróje (we troje), umih, upered, uperekidku, uperemiêšku, urozdrôb, urozhôn, uroskid, urozrêz, uručnuju, uverch, uzad, vodnočas, vodnostel (pojedyńczo), zamołodu, zanedovho, zaodno, záraz (za moment), zaráz (za jednym razem), zavidna, zbôlšoho (z grubsza), zdaleka, zdavna, zlohku, zmału, znizu, zrania.
Zrozumiêło, bez vyniatkuv ne obujtisie i v pudlaśkuj movi (što to za mova, u jakoj tôlko praviła, a nema vyniatkuv?). Rozdiêlno pišemo takije važny dla našoji movy prysłôvniki jak: čuť ne, mało ne (niemal, nieomal, prawie). Jak na ironiju, jich odpoviêdniki v pôlśkuj movi zapisujutsie odnym słovom.
