Diś my zdali svojiê formulary perepisu 2011 u Čeśkuj Republici dla Čeśkoho statystyčnoho uradu (Český statistický úřad). Zapovniany formulary v našuj vjosci možna odnesti i pokinuti na pôčti. Perepisnym komisarom, kotory pryniôs nam siêty formulary jakiś miêseć nazad, je naša mistiova listonoška, pani Hana.

Zrozumiêło, u Čechiji možna było zapovniti perepisnyje formulary i čerez Internet. Ale my – tradycijonalisty, i svôj hromadianśki obovjazok vykonali na papery.

Prykładaju ode skan formularu Haliny, kob pokazati vsiêm nahladno, jak pudlaśka mova „vychodit u oficijny sviêt”.

Osobista deklaracija čołoviêka pro svoju movu je najvažniêjšym składnikom u procesi, u kotorum joho mova stajetsie bôlš-menš povnopravnoju na siêtum sviêti, koli na jôj hovorat ne tôlko vdoma, ale i v radivi čy televiziji, i koli na jôj začynajut vychoditi gazety i knižki. Usiê inšy składniki – oficijne pryznanie v jakômś deržavnum spisi abo movoznavčuj encyklopedyji – majut druhoradne značenie. Koli nema považania i lubovi do svojeji movy, to nijaki spis i nijaka akademija jôj ne posoblat.

Mniê pryjemno podumati, što v siêtum roci pudlaśku movu v oficijny sviêt vyveła ne tôlko simja Vani Maksimjuka z Velikich Prilepuv koło Prahi, ale i simja Alika Maksimjuka z Biłostoku i simja Darka Fijonika z Biêlśka. U mene je tože spodivanie, što znajšlisie i nekotory inšy osoby, kotory zrobili siête same...

Chto peršy oficijno zadeklarovav pudlaśku movu jak svoju rôdnu? Jak mniê zdajetsie, siête zrobiv môj brat Aleksander, kotory, čoho i treba było spodivatisie od komputerščyka, zapovniv svôj perepisny formular u Interneti v peršy deń, koli siête možna było zrobiti. Nu to ode prykładajemo šče i siêty historyčny dokument.

Najvažniejše, jak ja vže skazav, kob korystalniki pudlaśkoju movoju ne stydalisie pryznavatisie do jijiê. A vsio inše – „oficijne pryznanie v jakômś deržavnum spisi abo movoznavčuj encyklopedyji” – pryjde z časom. Nad siêtym praciujut Maksimjuki.