Hubnyje spuvzvuki b, m, p, v u pudlaśkuj movi tverdy pered bôlšostieju samozvukuv: baba, bereh, boršč, Bôh, buda, byk, mapa, meža, more, môr, muka, myrsa, para, peršy, poroch, pôzno, pud, pytati, var, verch, voš, vôsim, ščavuch, vyhun.

Siêty spuvzvuki zmjakčajutsie ono pered samozvukami i i iê: bida, biêły, miska, miêra, piro, piêč, vidro, viêtior. Spuvzvuk v zmjakčajetsie šče v słovi sviaty i inšych słovach z takim samym stryžnom: sviato, sviaščennik, sviatkovati, sviatynia, etc.

U inšych sytuacijach, koli v pôlśkuj abo v biłoruśkuj movach zaznačajetsie zmjakčenie b, m, p, v pered samozvukami, u pudlaśkum pravopisi treba vžyvati posli siêtych spuvzvukuv spuvzvuk j, kotory jich ne pomjakčuje. Prykłady: robią — робяць — robjat; mięso — мяса — mjaso; pięć — пяць — pjať; więź — вязь — vjaź.

Takim sposobom u pudlaśkum pravopisi treba vžyvati j posli b, m, p, v u nastupnych słovach:

1. bj: bjuro, bjurokrat, bjust, vorobja, vorobjiê, žerebja, sverbjačka, bjut, bje, robjat, Dubjažyno;

2. mj: beremje, mjakoť, mjahki, mjaknuti, mjaso, mjasnik, mjastečko, mjata, mjavkati, mjati(sie), mjač(yk), rumjanok, rumjaniêti, tiêmje, mjargovati, siêmje, simjá, plemjannik, sołomjany, mjakiš, pamjatny, Maksimjuk, Trochimjuk, Mjakišy, premjera, imje, połymje, simjoma;

3. pj: pjať, pjatnicia, pje, pju, pjata, pjany, pjavka, pjure, kipjatok, kipjatiti, lipjoška, liêpjat, terpjat, pjadia, opjôksie, napjaty, dvochkropje, utopjat, upjasti, pjastisie;

4. vj: vjaz, vjazati(sie), vjaź, vjun, vjut, bezhołôvje, pustosłôvje, krovjany, korovjačy, zdorovje, pryvjôz, červjak, gvjazda, perevjasło, obovjazok, vjoska, derevjanny, žorstvjany, vjuha, vjutno, vjôz, słovjanśki, vjały, vjanuti.

Naveť koli siêty spis i ne vyčerpuje vsiêch vypadkuv vystupania bj, mj, pj i vj u pudlaśkuj movi, to vjadomo (možna tože skazati: viêdomo), u čôm diêło, pravda?