Zusiêm nedavno ja nabyv sobiê knižku „Українські говірки Південнога Підляшшя” (Episteme, Lublin 2013), u kotoruj narešti znajšov bôlš-menš povnu kartinu pudlaśkich hovôrok Puvdennoho Pudlaša.

Knižku napisav Ivan Ihnatiuk (1928-2013), pudlaśki ukrajinśki folkloryst i movoznaveć-amator, kotory v 1970-ch i 1980-ch litach zapisuvav razny rozkazy od najstarêjšych ludi na Puvdennum Pudlašy (u Vołodavśkum, Parčevśkum i Biłopudlaśkum poviêtach Lublinśkoho vojevôdstva).

U knižci zmiêščano bôlš za 80 zapisuv žyvoho pudlaśkoho hovoru žyteluv z 25 pudlaśkich siôł (najbôlš zapisuv autor zrobiv u svojôm rôdnum seliê Danciê v gmini Hanna Vołodavśkoho poviêtu).

Zapisy hovoru poperedžuje korotka autorśka charakterystyka fonetyčnych i morfologičnych pôznak puvdennopudlaśkich hovôrok, u kotoruj Ivan Ihatiuk podaje svoju klasyfikaciju, diêlačy hovôrki na 5 hrupuv (try hrupy hovôrok majut šče žyvych korystalnikuv, a dviê vže odmerli).

Korystajučysie dovoli skupovatoju informacijeju Ivana Ihnatiuka pro rozmiščenie puvdennopudlaśkich hovôrok, ja postaravsie zrobiti jich mapu. Opis koło mapy podaje jich hołôvny fonetyčny osoblivosti. Mapa pokazuje rozmiščenie hovôrok tôlko „zbôlšoho” – „z dokładnostieju do gminy”. Ale naveť u takôj formi, jak mniê zdajetsie, mapa daje nekiepśku ohulnu oryjentaciju v pejzažovi pudlaśkoji movy na Puvdennum Pudlašy.

Što ne menš važne za topografiju pudlaśkich hovôrok u knižci Ihnatiuka – to słovničok 533 pudlaśkich słôv, kotory vôn zmiščaje na kunciovi vydania. Słovničok pryhoditsie nam dla našoho vłasnoho pôlśko-pudlaśkoho słovnika. Za što ščêro diakujemo autorovi i vydavciam.