Prýzvuk (akcént) – velmi važna charakterystyka pudlaśkoho słova, pered usiêm tomu, što vôn svobôdny, to značyt, ne pryvezany do jakohoś określanoho składu v słovi. U siêtum i velika problema dla pudlašukôv.
U pôlśkuj movi pryzvuk naohuł pryvezany do peredostatnioho składu (tak zvany paroksytoničny pryzvuk), u francuśkuj — do ostatnionho składu (oksytoničny abo finalny pryzvuk), u čeśkuj — do peršoho składu (inicyjalny pryzvuk). Ohulno kažučy, siêtych movuv učytisie lokš, čym pudlaśkoji.
U pudlaśkuj movi akcent ne tôlko svobôdny, ale i ruchomy, to značyt, ne zvezany z jakojuś konkretnoju morfemoju v słovi. Potłumačymo razniciu pomiž poniatijami svobôdnoho i ruchomoho pryzvuku na prykładach (pryzvuk zaznačujemo dyjakrytyčnym znakom nad literoju v formi ciatočki pochilanoji vpravo [´] abo v formi daška [^] u vypadku dyftonguv ê i ô).
U pudlaśkuj movi pryzvuk može prypasti na luby skład u słovi, ličačy jak od počatku słova, tak i od kuncia.
Prykłady pryzvuku na peršy, druhi, treti, četverty i pjaty skład od počatku słova: miêra, koróva, lebedá, perevilkátisie, popozahrybáti.
Prykłady pryzvuku na peršy, druhi, treti, četverty i pjaty skład od kuncia słova: zimá, baraščáti, makátočka, plóchatisie, rozváluvatisie.
Same na taki pryzvuk kažemo svobôdny.
Ale pudlaśki pryzvuk, jak było skazane, šče i ruchomy. U fleksijnych formach odnoho słova pryzvuk peresovujetsie z miêstia na miêstie. Prykłady: kôń, koniá, kóni; postôł, postołóm, postołý; vujná, vójny; kolasó, kolasá, kolósa, kolôs.
Pryzvuk časom słužyt do odrôznivania słôv, kotory składajutsie z dokładno takich samych zvukuv: múka (męka), muká (mąka); mára (marzenie), mará (zmora).
Ne možna ignorovati pryzvuku v pudlaśkim słovi i staviti joho de popało abo, pud upłyvom pôlśkoji movy, na peredostatni skład. Bo tohdy otrymajetsie ne pudlaśka mova, a pôlśko-pudlaśka „tresianka”.
U pôlśko-pudlaśkum słovnikovi, kotory ja pomaleńku kompiluju na storônci Svoja.org, pryzvuk zaznačany vo vsiêch pudlaśkich słovach (zrozumiêło, vo vsiêch dvochskładovych i dovšych). A opisanie nekotorych typuv odmiêny imiênnikuv, u jakich vystupaje ruchomy pryzvuk, možna znajti v pjatum rozdiêli Gramatyki („Morfologia”).