Wieś Kuraszewo położona jest w odległości 18 kilometrów na wschód od Bielska Podlaskiego, 10 kilometrów na północno-zachód od Hajnówki i tyleż kilometrów na południe od osady Narew nad rzeką Narwią. Przez wieś przepływa rzeka Łoknica, lewy dopływ Narwi. Teren jest tu równinny, dość wysoki i spadzisty w kierunku rzeki, ziemia średnio urodzajna i lekka do uprawy; bogactwa Puszczy Białowieskiej sprzyjały wczesnemu osiedlaniu się na tym terenie, o czym świadczą trzy dawne cmentarzyska w okolicy wsi (...) — zobacz całą pracę doktorską »»
* * *
In the search field, you can use * character (asterisk) for a wildcard, for example: ala* (search for words that start with ala...), *tka (search for words that end with ...tka), etc.
Total entries in the dictionary: 5 183
vojná D. -
ý pl.
vójny wojna
vojováti 1 os. vojuju
2 os. vojuješ 1. prowadzić wojnę, walczyć; japonci z Rosiêjoju
vojovali; 2. za plecami mówić o kimś źle, narzekać, wymyślać; staraja Levonicha
vojovała na svoju neviêstku
vôjśko wojsko; Vasil
v vôjśku słužyt
vóla j.p. wola; jak takaja tvoja
vola, to robi što chočeš;
fraz.
vola Boža wola boska; najiêvsie
do voli; ovečki majut
volu, chodiat de chočut
vóle D. -
a część przełyku u ptaków, wole; huska najiêłasie, bo až jôj
vole vyperło
vôlcha olcha; zrêzali
vôlchu na drova
von ndm.
obraźliwie idź precz, uciekaj; a
von, čoho ty siudy pryliêz!; pušov
von!
vôn voná,
vonó,
zaimek on, ona, ono; što ty pro
joho dumaješ?
vorobiêj D. vorobjá pl.
vorobjiê dem.
vorobiêjčyk wróbel;
vorobjiê do kłuni naletiêli
voróčati ndk. vernuti dok. 1. zwracać komuś coś; vziav hrošy i dosiul
ne vernuv; 2.
ndk. przewracać, obracać; pôjdem siêno
voročati; 3. nakazywać komuś powrót; ja byv pušov, ale mene z dorohi
vernuli voróčatisie ndk. vernutisie dok. wracać, wrócić; do svojoho hnizda i ptaška
voročajetsie vóroh wróg, nieprzyjacie; ja tobiê
vorohom ne choču byti, słuchaj mene
voróna wrona;
fraz.
čorna vorona kawka; u tebe
nohi jak u staršoji vorony o bardzo brudnych nogach;
przen. człowiek bez orientacji, gapa; z tebe takaja
vorona, što ja i ne dumav
vorotíło 1.
część krosien, na które nawija się gotowe płótno; 2.
przen.
o kimś ociężałym, mało ruchliwym vovčýcha wilczyca;
vovčycha z vovčeniatami až pud chatu pudyšła
