Svoja.org » Słovnik
Słovnik
Pôlśko-pudlaśki słovnik z odvorôtnym pošukom — pracia v rozvitku.
Knopka PL-PDL zapuskaje šukanie tych artykułuv, kotory dajut perekład pôlśkoho słova z pola pošuku na pudlaśku movu.
Knopka PDL-PL zapuskaje šukanie vsiêch artykułuv, v kotorych vystupaje pudlaśkie słovo z pola pošuku.
* * *
U poli pošuku Vy možete vžyvati symbolu * (zôrka) jak mnôhoznačnika, na prykład: ala* (šukati vsiêch słôv, kotory začynajutsie na ala...), *tka (šukati vsiêch słôv, kotory kunčajutsie na ...tka), itd.
Usiê artykuły v słovniku: 20 552
Šukati słova
Znajdiany artykuły
chatka f chátka f
chcian|y: ~e dziecko čekáne (ožydáne) ditiá
chcieć ndk chotiêti; ◊ chcąc nie chcąc choč-ne-choč; nie ~ znać kogoś ne chotiêti znáti kohoś; niech się dzieje co chce chaj búde što búde
chcieć się ndk chotiêtisie; komuś chce się jeść komuś chóčetsie jiêsti
chciejstwo n chotiêjstvo n
chciwiec m žádny (čołoviêk)
chciwość f žádnosť f
chciwy žádny; ~ na każdy grosz žádny na kažny hrôš; ~ władzy žádny vłády
cheesburger [wym. čyzbúrger] m cheesbúrger m
chełbia f medúza f
chełpić się ndk vychvalátisie, fanabérytisie, zadavátisie
chełpliwość f chvalbúnstvo n, fanabérystosť f, zadaváčlivosť f
chełpliwy chvalbúnśki, fanabérysty, zadaváčlivy
chemi|a f 1. chímija f; ~a organiczna organíčna chímija; ~a nieorganiczna neorganíčna chímija; 2. przen. chímija f; wyroby polskiej ~i výroby pôlśkoji chímiji; stoisko z ~ą stojísko z chímijeju; po ~i wypadły jej włosy pósli chímiji výlizli jôj vołosý
chemiczny chimíčny
chemik m chímik m
chemikalia pl chimikáliji pl
chemioterapia f chimijoterápija f
chemizacyjny chimizacíjny
chemizować ndk chimizováti
cherlacki 1. (chorowity) nedúžy, słabý, nedołúžny; 2. (mizerny) útły, kvóły, mizérny
cherlactwo n 1. (chorowitość) chvorovítosť f, słabovátosť f; 2. (mizeractwo) útłosť f, kvółosť f, mizérnosť f
cherlać ndk 1. nedomaháti, słabováti, prychvóruvati; 2. mizerniêti, marniêti
cherlak m 1. (chorowity) nedúžy (słabý, nedołúžny) čołoviêk; 2. (mizerny) útły (kvóły, mizérny) čołoviêk
cherlawy 1. (chorowity) nedúžy, słabý, nedołúžny; 2. (mizerny) útły, kvóły, mizérny
czoł|o n 1. łob m; mieć wysokie ~o miêti vysóki łob; 2. peréd m, čołó n; ~o kolumny peréd (čołó) kolúmny; ~o budynku peréd (čołó) budýnka; ◊ bić ~em przed kimś kłániatisie v nóhi komúś; chmurzyć ~o chmáryti łob; chylić ~a przed kimś oddaváti komúś naléžne; iść z podniesionym ~em ití z vysóko pudniátoju hołovóju; mieć coś wypisane na czole miêti štoś napísane na łóbi; na czele na čoliê; puknąć się w ~o opometátisie; postawić kogoś na czele postáviti kohóś na čołó (na čoliê); stawić ~a komuś, czemuś sprotivlálisie komúś, čomúś; w pocie ~a u póti liciá; wysuwać się na ~o a) vychóditi naperéd (na čołó); b) vychóditi na péršy plan (na pérše miêstie)