Svoja mova, svôj vybur, svôj los...
« mova interfejsu » 
- Hołôvna
- Svojim diêtium
- Artykuły
- Literatura
- Eseji, bijografiji
- Gramatyka
- Słovnik
- Słovo na kažny deń
- Rozhovôrnik
- Pudlaśki nazvy
- Konverter
- Zvukovyje skopy
- Hromada
- Rozkažu vam pravdu...
- Môj čeśki film
- Svoja biblijoteka
- Blog Jana
- Zvežêteś z nami
Svoja.org » Słovnik
Słovnik
Pôlśko-pudlaśki słovnik z odvorôtnym pošukom — pracia v rozvitku.
Knopka PL-PDL zapuskaje šukanie tych artykułuv, kotory dajut perekład pôlśkoho słova z pola pošuku na pudlaśku movu.
Knopka PDL-PL zapuskaje šukanie vsiêch artykułuv, v kotorych vystupaje pudlaśkie słovo z pola pošuku.
* * *
U poli pošuku Vy možete vžyvati symbolu * (zôrka) jak mnôhoznačnika, na prykład: ala* (šukati vsiêch słôv, kotory začynajutsie na ala...), *tka (šukati vsiêch słôv, kotory kunčajutsie na ...tka), itd.
Usiê artykuły v słovniku: 19 835
Šukati słova
Znajdiany artykuły
cmentarny móhiłkowy
cmentarz m móhiłki pl; ~ przykościelny prykostélny móhiłki; ~ komunalny komunálny móhiłki
cmentarzysk|o n móhilnik m; wykopaliska na ~u rozkópki na móhilniku; ~o starych samochodów móhilnik starých samochóduv
cmokać ndk. cmókati
cmokać się ndk. cmókati odín odnóho
cmoknąć dk. cmóknuti
cmoknąć się dk. cmóknuti odín odnóho
cmoktać ndk. 1. siórbati; 2. smoktáti
cna: do ~ dotłá
cnot|a f 1. cnóta f, cnotlívosť f, nevínnosť f; stracić ~ę strátiti cnótu; 2. cnóta f, dóbra jákosť; ~a uczciwości cnóta čésnosti; 3. právednosť f; człowiek będący wzorem ~y čołoviêk, kotory je vzórom právednosti
cnotka f pot. cnótka f, ciêłka f
cnotliwość f 1. cnotlívosť f, nevínnosť f; 2. právednosť f
cnotliwy 1. cnótlivy, nevínny, čýsty; 2. právedny, morálny
co co 1. zaim. što; co to jest? što to ?; o czym mówiliśmy? ob čôm my hovorýli? pro što my hovorýli?; 2. zaim. pot. što, štoś, što-leń; powiedz co skažý što (štoś, što-leń); 3. przysł. pot. što, čohó, čóm; co tak się kręcisz? što (čohó, čóm) tak krútišsie?; 4. spój. jak tôlko; co zaczynała czytać, natychmiast zasypiała jak tôlko začynáła čytáti, odrázu zasynáła; 5. part. što; tôlko; mało co jadł mało što jiêv; powycinano co większe drzewa povyrêzuvali tôlko bôlšy déreva; 6. przyim. što; robił, co chciał robív, što chotiêv; odeszła od niego, czemu się nie dziwię pokínuła johó, čomú ne divújusie; 7. przyim. (określa powtarzalność czynności lub okoliczność powtarzalności) przerywał mi co chwila perebiváv mniê raz za rázom (štochvíli); zajęcia odbywają się co tydzień zaniátki odbyvájutsie kážny týždeń (štotýždeń); przystawał co krok prystaváv (zatrýmuvavsie) na kážnum króku; 8. chto; kotóry, jakí, što; jak; kôlko; ten, co wygra, dostanie nagrodę toj, chto výhraje, dostáne nahoródu; podaj gazetę, co leży na stole podáj gazétu, kotóra (jakája, što) ležýt na stoliê; pokój tej wielkości, co całe moje mieszkanie pókuj takóji veličyný, jak ciêła moja kvatéra; wziął tyle, co potrzeba uziáv tôlko, kôlko (što) tréba; ◊ co do kogoś (czegoś) što do kohóś (čohóś); koli jdétsie pro kohós (štoś); u správi kohóś (čohóś), u zvjázku z kimś (čymś); co do grosza do odnohó hrošá; co do jednego usiê jak odín, usiê do odnohó; co najmniej prynájmi; ne menš niž (čym); po krájniuj miêry; co najwyżej ne bôlš niž (čym); u najhôršum rázi; co niemiara choč odbavláj; co ma być (będzie) to będzie što máje býti, tóje bude; što búde, toje búde; co się tyczy... što týčytsie...; co się zowie što nazyvájetsie; co dopiero a što kazáti; co do joty jak najdokładniêj; co dzień štódnia, kážny deń, kážnoho dnia; co gorsza što hôrš; co innego štoś ínše; co i raz štochvíli; co i rusz raz-po-raz, štochvíli; co jak co, ale... što jak što, ale...; co jakiś (pewien) czas čásom, čas od čásu; co jeden to głupszy odín durniêjšy za druhóho; co prędzej jak móžna chutčêj; co jest grane pro što jdétsie, što diêjetsie; co łaska što łáska; co mi tam a mniê choč by díčki; co nieco tróšku, tróšečku, čútočku; co prawda što právda, právdu kážučy; ledwie co tôlko što, péred chvíloju; mało co mało što, nemnôho; nie ma o czym mówić nevárto hovorýti (zháduvati); nie ma za co nemá za što; nie mieć co do gęby włożyć nemá čohó jiêsti; nie mieć co ze sobą zrobić nemá čohó robíti; o mało co čuť ne; máło brakováło; w czym rzecz? u čôm rêč (správa, diêło)?
codziennie štódnia, kážny deń, kážnoho dnia
codzienność f štodénnosť f
codzienny štodénny, kažnodénny
cofa|ć ndk. 1. peresóvuvati (perevóditi, perestavláti) nazád; daváti nazád; ~ć zegarek perevóditi (perestavláti) časý nazád; ~ł furgonetkę i uderzył w mur daváv furgonétkoju nazád i vdýryv u mur; 2. bráti nazád; zabiráti; miniáti; ~ć swoje słowa bráti nazád svojiê słová; ~ć stypendium zabiráti stypéndyju; ~m swoje postanowienie ja miniáju svojú postanovlénije (postanóvu)
cof|ać się ndk. 1. odstupáti, odstupátisie, odychóditi nazád; tłum ~nął się od sceny tovpá odstupíła (odstupíłasie) od scény; wojska wycofały się za rzekę vujśká odyjšli nazád za rêčku; 2. (rezygnować) odstupátisie; odmovlátisie; bojátisie; nie ~nął się przed kłamstwem ne zabojávsie zołháti
cofnąć dk. 1. peresúnuti (perestáviti) nazád; dáti nazád; 2. uziáti nazád; zabráti; zminiáti
cofnąć się dk. 1. odstupíti, odstupítisie, odyjtí nazád; 2. (zrezygnować) odstupítisie; odmóvitisie; zabojátisie
cogodzinny štohodínny, kažnohodínny
cokolwiek I zaim. što-leń, što-nébuď, štoś, buď-što
cokolwiek II przysł. čuť, tróchu, tróchi; ~ za wcześnie čuť (tróchu, tróchi) zaráno
cokół m 1. pudstáva f, pjedestáł m; ~ pomnika pudstáva (pjedestáł) pómnika; 2. cókuł; ~ żarówki cókuł žarôvki
głow|a f 1. hołová f; cierpieć na ból ~y múčytisie od bólu hołový; kiwać ~ą kiváti (chitáti) hołovóju; 2. hołová f, rózum m; tęga ~a tołkóva hołová; krêpki rózum; 3. hołova f, dušá f, čołoviêk m; wypili po pół litra na ~ę výpili po puv lítra na hołovú (dušú, čołoviêka); 4. hołová f; kirovník m; ~a rodziny hołová simjiê; ~a kościoła kirovník kostéła; ◊ barania ~a pustája hołová; bez ~y bez hołový; bić kogoś na ~ę a) bíti kohóś dotłá; b) býti na hołovú výžej od kohóś; bić ~ą w mur bíti hołovóju v mur (stinú); chodzić z podniesioną ~ą chodíti z pudniátoju hołovóju; chować ~ę w piasek chováti hołovú v pisók; chylić ~ę przed kimś, czymś schiláti hołovú péred kimś, čymś; co ~, to rozum kôlko hołôv, tôlko rozumôv; coś jest postawione na ~ie štoś postávlane z nôh na hołovú; coś się nie mieści w ~ie rózumu ne chvatáje na štoś; štoś u hołovú ne liêze; dawać ~ę za kogoś, coś ručátisie hołovóju za kohóś, štoś; ~a go góry! výžej hołová!; gorąca ~a horáča hołová; jeździć komuś po ~ie siadáti komúś na hołovu; kłaść ~ę kłásti hołovú; komuś kręci się w ~ie od czegoś komúś krúžytsie hołová od čohóś; przerastać kogoś o ~ę býti na hołovú výžej od kohóś; ktoś zawraca komuś ~ę chtoś dúryt (tłúmit) komúś hołovú; ktoś z ~ą na karku chtoś z hołovóju na pléčach; mętlik w ~ie káša v hołoviê; ktoś ma dobrze w ~ie u kohóś mozhí várat; mieć dużo na ~ie miêti mnôho na hołoviê; mieć ~ę do interesów miêti hołovú do interésuv; ktoś ma nie po kolei w ~ie ne vsiê dóma v kohóś; ktoś ma pstro w ~ ie viêtior u hołoviê v kohóś; nadstawiać ~ę za kogoś, coś pudstavláti hołovú za kohóś, štoś; podnosić ~ę pudnimáti hołovú; posypywać ~ę popiołem posýpuvati hołovú pópełom; ręczyć ~ą ručáti hołovóju; ruszać ~ą vorušýti mozhámi; spokojna głowa! nemá čohó bojátisie!; usió búde dóbre!; tracić ~ę a) kłásti hołovú; b) zhubíti hołovú; upaść na ~ę z hłúzdu zjiêchati; zdurniêti; urwanie ~y mnôho kłópotu; wbić sobie coś do ~y uziáti sobiê stoś v hołovú; wybić sobie kogoś, coś z ~y výkinuti kohóś, stoś zo svojéji hołový; zachodzić w ~ę łomáti hołovú; zawracanie ~y! irundá! zamoróčuvanie hołový!; zmyć komuś ~ę nakrutíti komúś úšy; obłájati kohóś; że ~a mała až hołový ne chvatáje