głowa - Słovnik - Svoja.org

☰

Svoja mova, svôj vybur, svôj los...

« mova interfejsu »

Svoja.org » Słovnik

Słovnik

Pôlśko-pudlaśki słovnik z odvorôtnym pošukom — pracia v rozvitku.

Knopka PL-PDL zapuskaje šukanie tych artykułuv, kotory dajut perekład pôlśkoho słova z pola pošuku na pudlaśku movu.

Knopka PDL-PL zapuskaje šukanie vsiêch artykułuv, v kotorych vystupaje pudlaśkie słovo z pola pošuku.

* * *

U poli pošuku Vy možete vžyvati symbolu * (zôrka) jak mnôhoznačnika, na prykład: ala* (šukati vsiêch słôv, kotory začynajutsie na ala...), *tka (šukati vsiêch słôv, kotory kunčajutsie na ...tka), itd.

Usiê artykuły v słovniku: 19 835

Hlediêti po literach

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W Y Z Ź Ż

Šukati słova

Znajdiany artykuły

cielić się ndk. telítisie

cielisty tiłový (kolor)

cielna tiêlna

cielsko n tóvste tiêło; túša f

ciemiączko n tiêmičko n

ciemieniowy tiêmenny

ciemię n tiêmje n; nie w ~ bity u tiêmje ne bíty

ciemięga m, f nezdára m, f; nezhrába m, f; marúda m, f; rozdziáva m, f

ciemięzca m mučýtel m, hnobítel m, ponevôlnik m

ciemiężyciel p. ciemięzca

ciemiężyć ndk. múčyti, hnóbiti, ponevóluvati

ciemku: po ~ upótemki, pótemki

ciemnawy temnováty

ciemnia f témnia f (fotolaboratoryja)

ciemniactwo n pot. 1. túposť f; bezhrámotnosť f; temnotá f; 2. tupýje (bezhrámotny, témny) lúde

ciemniak m pot. tupák m, néuk m, temnotá f

ciemnica f 1. (więzienie) temnícia f; 2. (ciemność) témrava

ciemnieć ndk. temniêti

ciemniutki temniútki

ciemno I m temnó n, temnotá f, témrava f

ciemno II témno; robi się ~ temniêje; ◊ ~ choć oko wykol témno choč óko výkoli; robi się komuś ~ przed oczyma temniêje komúś péred očýma; w ~ uslipúju, nasliêpo

ciemnooki temnoóki

ciemnoskóry temnoskôry

ciemność f temnotá f, témrava f, témraď f

ciemnota f 1. bezhrámotnosť f, néuctvo n, temnotá f; 2. temnotá f, témrava f

Perša Poperednia « [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] [48] [49] [50] [51] [52] [53] [54] [55] [56] [57] [58] [59] [60] [61] [62] [63] [64] » Nastupna Ostatnia

głow|a f 1. hołová f; cierpieć na ból ~y múčytisie od bólu hołový; kiwać ~ą kiváti (chitáti) hołovóju; 2. hołová f, rózum m; tęga ~a tołkóva hołová; krêpki rózum; 3. hołova f, dušá f, čołoviêk m; wypili po pół litra na ~ę výpili po puv lítra na hołovú (dušú, čołoviêka); 4. hołová f; kirovník m; ~a rodziny hołová simjiê; ~a kościoła kirovník kostéła; ◊ barania ~a pustája hołová; bez ~y bez hołový; bić kogoś na ~ę a) bíti kohóś dotłá; b) býti na hołovú výžej od kohóś; bić ~ą w mur bíti hołovóju v mur (stinú); chodzić z podniesioną ~ą chodíti z pudniátoju hołovóju; chować ~ę w piasek chováti hołovú v pisók; chylić ~ę przed kimś, czymś schiláti hołovú péred kimś, čymś; co ~, to rozum kôlko hołôv, tôlko rozumôv; coś jest postawione na ~ie štoś postávlane z nôh na hołovú; coś się nie mieści w ~ie rózumu ne chvatáje na štoś; štoś u hołovú ne liêze; dawać ~ę za kogoś, coś ručátisie hołovóju za kohóś, štoś; ~a go góry! výžej hołová!; gorąca ~a horáča hołová; jeździć komuś po ~ie siadáti komúś na hołovu; kłaść ~ę kłásti hołovú; komuś kręci się w ~ie od czegoś komúś krúžytsie hołová od čohóś; przerastać kogoś o ~ę býti na hołovú výžej od kohóś; ktoś zawraca komuś ~ę chtoś dúryt (tłúmit) komúś hołovú; ktoś z ~ą na karku chtoś z hołovóju na pléčach; mętlik w ~ie káša v hołoviê; ktoś ma dobrze w ~ie u kohóś mozhí várat; mieć dużo na ~ie miêti mnôho na hołoviê; mieć ~ę do interesów miêti hołovú do interésuv; ktoś ma nie po kolei w ~ie ne vsiê dóma v kohóś; ktoś ma pstro w ~ ie viêtior u hołoviê v kohóś; nadstawiać ~ę za kogoś, coś pudstavláti hołovú za kohóś, štoś; podnosić ~ę pudnimáti hołovú; posypywać ~ę popiołem posýpuvati hołovú pópełom; ręczyć ~ą ručáti hołovóju; ruszać ~ą vorušýti mozhámi; spokojna głowa! nemá čohó bojátisie!; usió búde dóbre!; tracić ~ę a) kłásti hołovú; b) zhubíti hołovú; upaść na ~ę z hłúzdu zjiêchati; zdurniêti; urwanie ~y mnôho kłópotu; wbić sobie coś do ~y uziáti sobiê stoś v hołovú; wybić sobie kogoś, coś z ~y výkinuti kohóś, stoś zo svojéji hołový; zachodzić w ~ę łomáti hołovú; zawracanie ~y! irundá! zamoróčuvanie hołový!; zmyć komuś ~ę nakrutíti komúś úšy; obłájati kohóś; że ~a mała až hołový ne chvatáje

vhoru storônki