czoło - Słovnik - Svoja.org

☰

Svoja mova, svôj vybur, svôj los...

« mova interfejsu »

Svoja.org » Słovnik

Słovnik

Pôlśko-pudlaśki słovnik z odvorôtnym pošukom — pracia v rozvitku.

Knopka PL-PDL zapuskaje šukanie tych artykułuv, kotory dajut perekład pôlśkoho słova z pola pošuku na pudlaśku movu.

Knopka PDL-PL zapuskaje šukanie vsiêch artykułuv, v kotorych vystupaje pudlaśkie słovo z pola pošuku.

* * *

U poli pošuku Vy možete vžyvati symbolu * (zôrka) jak mnôhoznačnika, na prykład: ala* (šukati vsiêch słôv, kotory začynajutsie na ala...), *tka (šukati vsiêch słôv, kotory kunčajutsie na ...tka), itd.

Usiê artykuły v słovniku: 19 835

Hlediêti po literach

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W Y Z Ź Ż

Šukati słova

Znajdiany artykuły

głównie hołôvno; perevážno; péred usiêm

głównodowodzący m hołôvnokomádujuščy m

główn|y hołôvny; kwatera ~a hołôvna kvatéra; kara ~a kára smérti

głuchawy hłuchováty

głuchnąć ndk 1. hłúchnuti; 2. zaticháti; zmovkáti

głucho 1. hłúcho; 2. tícho; spokôjno

głuchoniemy hłuchonimý

głuchota f hłuchotá f

głuch|y hłuchí; ~y chłopiec hłuchí chłópeć; ~y odgłos upadku hłuchí ódhołos upádu; ~e milczenie hłuchóje movčánie; ~a wieś hłuchája vjóska; hłuchomáń f

głupa: rżnąć ~ pot. prykíduvatisie durným, udaváti durnóho

głupawy prydúrkovaty, durnováty

głupek m prydúrok m

głupi durný; durnováty; znaleźć się w ~ej sytuacji opynítisie v durnôj (nejômkuj) sytuáciji; ◊ nie ma ~ch nemá durných; znajšlí dúrnia

głupia: z ~ frant pot. rozýhrujučy dúrnia; prykídujučysie dúrniom

głupiec m dúreń m; durný m

głupieć ndk durniêti

głupio 1. po-durnómu; postąpić ~ zrobíti po-durnomu; 2. nepryjémno, nejômko; jest mi ~ mniê nepryjémno (nejômko); odčuvaju sébe nepryjémno (nejômko)

głupiutki durnéńki

głupkowaty prydúrkovaty

głupol m durníło m, durnísko m

głupot|a f durnóta f; z ~y zdúru

głupstw|o n 1. irundá f; palnąć ~o lápnuti irundú; 2. drubnícia f; kłócić się z powodu ~a svarýtisie z-za drubníci

głuptak m 1. dúreń m; imbecýl m; 2. zool. głúptak m

głuptas m durnénki m

głusza f 1. hłuš f, hłuchomáń f; 2. hłuš f, hłuchotá f, mértva tišyná

Perša Poperednia « [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] » Nastupna Ostatnia

czoł|o n 1. łob m; mieć wysokie ~o miêti vysóki łob; 2. peréd m, čołó n; ~o kolumny peréd (čołó) kolúmny; ~o budynku peréd (čołó) budýnka; ◊ bić ~em przed kimś kłániatisie v nóhi komúś; chmurzyć ~o chmáryti łob; chylić ~a przed kimś oddaváti komúś naléžne; iść z podniesionym ~em ití z vysóko pudniátoju hołovóju; mieć coś wypisane na czole miêti štoś napísane na łóbi; na czele na čoliê; puknąć się w ~o opometátisie; postawić kogoś na czele postáviti kohóś na čołó (na čoliê); stawić ~a komuś, czemuś sprotivlálisie komúś, čomúś; w pocie ~a u póti liciá; wysuwać się na ~o a) vychóditi naperéd (na čołó); b) vychóditi na péršy plan (na pérše miêstie)

vhoru storônki