Wieś Kuraszewo położona jest w odległości 18 kilometrów na wschód od Bielska Podlaskiego, 10 kilometrów na północno-zachód od Hajnówki i tyleż kilometrów na południe od osady Narew nad rzeką Narwią. Przez wieś przepływa rzeka Łoknica, lewy dopływ Narwi. Teren jest tu równinny, dość wysoki i spadzisty w kierunku rzeki, ziemia średnio urodzajna i lekka do uprawy; bogactwa Puszczy Białowieskiej sprzyjały wczesnemu osiedlaniu się na tym terenie, o czym świadczą trzy dawne cmentarzyska w okolicy wsi (...) — zobacz całą pracę doktorską »»
* * *
U poli pošuku Vy možete vžyvati symbolu * (zôrka) jak mnôhoznačnika, na prykład: ala* (šukati vsiêch słôv, kotory začynajutsie na ala...), *tka (šukati vsiêch słôv, kotory kunčajutsie na ...tka), itd.
Usiê artykuły v słovniku: 5 183
deń D.
dniá pl.
dniê D.
dión dem.
deniók 1. część doby, dzień; vzavtra bude pohôdni, ale morožany
deń;
fraz.
nado dniom przed wschodem słońca; 2. doba; jak pojiêchav, to dva
dniê ne było;
fraz.
žyti z dnia na deń żyć z dnia na dzień;
ždati z dnia na deń spodziewać się czegoś w każdym nadchodzącym dniu;
lada deń w krótkim czasie, lada dzień;
lada deń majut pryjiêchati;
sudny deń dzień bardzo ciężki, sądny dzień;
denišniê mołoko mleko z południowego udoju
déreš deresz (
koń maści jasnobrązowej); derešovatoho konia zvut
derešom derkáč pl. -
ê D. -
ôv 1. derkacz (
gatunek ptaka); 2.
miotła z bezlistnych gałązek drzewnych; zameła pudvôrok
derkačom dérti 1 os.
derú 2 os. deréš 1. drzeć, rozrywać na kawałki, rozdzierać; tak chutko nahavici
dere, što ne nadatisie; 2. obdzierać z pierza ptactwo, powodować jego śmierć; jastreb kurku
zader; 3. szarpać, tarmosić; mały materu za čuprynu
dere; 4. kaleczyć; kôt môcno
poder pazurami nohu;
fraz.
skôru derti wyzyskiwać, zdzierać z kogoś skórę; Stepan to taki čołoviêk, što ostatniu
skôru z tebe
zdere dértisie 1
. bić się; małyja idučy iz škoły
derutsie; 2. (
o ubraniu) niszczyć się, drzeć się; kupili novy nahavici, a vony vže
poderlisie; tania materyja chutko
deretsie dérvo drzewo (
np. budowlane); kupiv meter
derva na stolarku
deržák D. -
a pl.
deržakí D. -
ôv uchwyt
deržáti ndk.
déržačy 1. trzymać; Kola, môcno konia za obrotku
deržy, kob ne vtiôk; 2. mieć za żonę; Dmitior
deržyt sestru Sońki
deržátisie 1. trzymać się rękoma;
deržysie, bo upadeš; 2. pilnować obowiązków; roboty rukami i nohami
deržysie, bo mohut zvôlniti
desetí- pierwszy człon rzeczowników i przymiotników złożonych; šče teper
desetirublôvki v sundukovi ležat; kupiv
desetiliêtnioho konia
desetióro dziesięcioro; kurka vysediła
desetioro kureniat
desiátnik brygadzista nadzorujący pracę grupy ludzi; na chimičnuj
desiatnikom robit;
desiáty dziesiąty; chłopciovi desiaty rôk pušow;
fraz.
desiata voda po kisielovi o dalekim pokrewieństwie devetiêrnik odpowiednio ustawione na polu snopki zboża jarego trzy pary przykryte trzema snopkami diádina D. -
y 1. siostra ojca lub żona brata ojca; pujdi do
diadiny i požyč soli; 2.
zwrot grzecznościowy do starszej kobiety;
diadino, vy ne znajete, kudoju do sioła dojti?
