Svoja.org » Słovnik
Słovnik
Pôlśko-pudlaśki słovnik z odvorôtnym pošukom — pracia v rozvitku.
Knopka PL-PDL zapuskaje šukanie tych artykułuv, kotory dajut perekład pôlśkoho słova z pola pošuku na pudlaśku movu.
Knopka PDL-PL zapuskaje šukanie vsiêch artykułuv, u kotorych vystupaje pudlaśkie słovo z pola pošuku.
* * *
U poli pošuku Vy možete vžyvati symbolu * (zôrka) jak mnôhoznačnika, na prykład: ala* (šukati vsiêch słôv, kotory začynajutsie na ala...), *tka (šukati vsiêch słôv, kotory kunčajutsie na ...tka), itd.
Usiê artykuły v słovniku: 22 105
Šukati słova
Znajdiany artykuły
cienisty tinísty
cieniusieńki toniúsieńki
cieniuteńki toniúteńki
cieniutki toniútki
cienk|i 1. tónki; ~a gałąź tónka hulá; 2. tónki, óstry, pisklívy; ~i głos tónki (óstry, pisklívy) hółos; 3. słabý, kiepśki; ~ie wino słabóje (kiepśkie) vinó; 4. pot. słabý; mizérny; kiépśki; być ~im z matematyki býti słabým z matemátyki; ~a pensyjka mizérna połúčka; ~i fachowiec kiépśki fachôveć
cienko 1. tónko; ~ pokrojić makaron tónko pokrojíti makarón; ~ gwizdać tónko svistáti; 2. pot. słábo; mizérno; kiépśko; komuś się ~ powodzi komúś mizérno (kiépśko) žyvétsie; ~ z kasą (pieniędzmi) słábo z kásoju (hrošmí)
cienkopis m tonkopís m
cienkość f tónkosť f
cienkusz m pot. słabóje (kiépśkie) vinó
cie|ń m tiêń m; ~ń człowieka tiêń čołoviêka; schować się do ~nia schovátisie v tiêń; ~ń dawnej świetności miasta tiêń dávnioji pýšnosti (słávy) miêsta; ~nie zmarłych tiêni (dúchi) merciôv; ~ do powiek tiêń do očý; ◊ bać się swojego ~nia bojátisie svojóho tiêniu; chodzić za kimś jak ~ń chodíti za kimś jak tiêń; pozostawać w ~niu zostavátisie v tinióvi; rzucać ~ń na kogoś kídati tiêń na kohóś; usuwać się w ~ń odychóditi v tiêń
ciepełko n tepelcié n
cieplarka f teplárka f
cieplarnia f teplícia f
cieplarniany teplíčny
cieplica f tépła (horáča) krynicia
cieplutki teplútki
ciepławy tepłováty
ciepł|o I n tepłó n; ~o rozchodzi się od kaloryferów tepłó rozychóditsie od kaloryféruv; nie zaznać ~a w domu rodzinnym ne zaznáti tepłá v rôdnum dómi; ~o właściwe fiz. udiêlne tepłó
ciepło II tépło; ubrać się ~ tépło odiahnútisie; ~ kogoś przywitać tépło kohóś pryvitáti
ciepłociąg m tepłoprovôd m
ciepłolubny tepłolúbny
ciepłota f temperatúra f, tepłotá f; obniżona ~ ciała obnížana temperatúra (tepłotá) tiêła
ciepłownia f tepłôvnia f
ciepłownictwo n tepłôvnictvo n
ciepłowniczy tepłôvnićki
dro|ga f 1. doróha f; šlak m; kręta ~ga pokručásta doróha; ~ga polna pôlna (polovája) doróha; ~ga wodna vôdny šlak; 2. doróha f; porádok m; ~gą pokojową mírnoju doróhoju; ~gą sądową sudóvoju doróhoju, sudóvym porádkom; 3. anat. šlak m; ~gi oddechowe dýchalny šlak; ~gi moczowe močový šlak; ◊ czyjeś ~gi rozchodzą się čyjiêś doróhi rozychódiatsie; być na najlepszej ~dze do czegoś býti na najliêpšuj dorózi do čohóś; chodzić własnymi ~gami chodíti svojéju doróhoju; ~ga krzyżowa kryžovája doróha; Droga Mleczna astr. Mołôčny Šlak; iść utartą ~gą ití protértoju (ujiêzdžanoju) doróhoju; kawał ~gi dóbry kusók doróhi; nie tędy ~ga ne siúdoju doróha, ne tudý doróha; obrać dobrą (złą) ~gę výbrati dóbru (nedóbru) doróhu; po ~dze po dorózi; sprowadzić kogoś na złą ~gę zavestí kohóś u błudý; stanąć komuś na ~dze do czegoś stojáti komúś upóperek doróhi do čohóś; swoją ~gą svojóju doróhoju, svojím porádkom; szerokiej ~gi! šyrókoji doróhi!; ustąpić komuś z ~gi zyjtí komúś z doróhi; wchodzić komuś w ~gę stanovítisie komúś upóperek doróhi; w ~dze do u dorózi do; w ~dze powrotnej u povorôtnuj dorózi; wolna ~ga vôlna doróha; zatrzymać się w pół ~gi zatrýmatisie na puvdorózi; z ~gi! z doróhi!