Wieś Kuraszewo położona jest w odległości 18 kilometrów na wschód od Bielska Podlaskiego, 10 kilometrów na północno-zachód od Hajnówki i tyleż kilometrów na południe od osady Narew nad rzeką Narwią. Przez wieś przepływa rzeka Łoknica, lewy dopływ Narwi. Teren jest tu równinny, dość wysoki i spadzisty w kierunku rzeki, ziemia średnio urodzajna i lekka do uprawy; bogactwa Puszczy Białowieskiej sprzyjały wczesnemu osiedlaniu się na tym terenie, o czym świadczą trzy dawne cmentarzyska w okolicy wsi (...) — zobacz całą pracę doktorską »»
* * *
U poli pošuku Vy možete vžyvati symbolu * (zôrka) jak mnôhoznačnika, na prykład: ala* (šukati vsiêch słôv, kotory začynajutsie na ala...), *tka (šukati vsiêch słôv, kotory kunčajutsie na ...tka), itd.
Usiê artykuły v słovniku: 5 183
o 1.
przyimek łączący się z biernikiem lub miejscownikiem;
o čôm ty hovoryv? opersie
o stinu; 2.
uwydatnia ekspresję;
o, podiviêtesie, jaki vôn važny
o (ob) 1.
p. o; opersie
ob joho; 2.
przedrostek tworzący wyrazy pochodne;
obačyv znakomoho; na dvorê
otepliłosie
obáčyti zobaczyć, obejrzeć; pôjdem
obačym, jak taja korova vyhladaje, čy varto jiê kupiti; ja včora v cerkvi
obačyła Kolinu žônku
obdértisie 1. lekko się skaleczyć; sternieju
obdersie; 2. nie mieć dobrego ubrania; tak
obdersie, što ne maju čoho na plečy natiahnuti
obdérty 1. pozbawiony powłoki, skóry; derevo
obderte z korê; 2. nie mający ubrania; chodit
obderty jak diêd
obdiráti ndk.
obdérti dok. zdzierać
coś z czegoś; viêtior
obder kuliki z strêchi; 2.
przen. zabrać komuś wszystko; niêmci
obderli nas do hołoji soročki
obhovóruvati ndk.
obhovorýti dok. obmawiać kogoś, plotkować o kimś; tak lude
obhovoryli jiê, što ne chotiêv z jeju ženitisie
obicájka D. -
i obręcz sita, przetaku;
obicajki robili z lipovoho dereva
obiciáti obiecać;
obiciav, što vzavtra pryde
obiêd 1. pora dnia, południe; soncie było
v obiêd, jak vyšov z domu; 2. obiad, posiłek spożywany w południe; ženciê pryšli
na obiêd; podavała dobytkovi
na obiêd óbjidi słoma objedzona przez myszy obliznítisie wydać na świat bliźnięta; biêła ovečka
oblizniłasie obłáziti ndk.
obliêzti dok. 1. blaknąć, tracić kolor; płachta na sonci
obliêzła; 2. (
o zwierzętach) tracić sierść; korovy vesnoju
poobłazili obłôh D. obłohá nie uprawiana ziemia, odłóg; počti vsio pole
obłohom ostaviv
óbmal ndm. za mało; vesnoju kartochel było
obmal obmánuvati ndk. obmanúti dok. wprowadzić w błąd, oszukać; vôn jak ne
obmane, to ne može žyti
